Naar aanleiding van uw artikel op 1 november j.l. schrijf ik u. 
U kopt: ‘Virusontkenners en andere coronasceptici kapen steunactie voor zorgmedewerkers’ en plaatst daarbij een foto waar ik opsta. U heeft bij deze mijn toestemming voor het plaatsen van de foto, ik laat u in ruil graag weten waarom ik daar stond.
In maart zijn wij allen opgeschrikt door vreselijke beelden vanuit China en Italië. Mensen vielen dood op straat neer vanwege een virus dat de mensheid nog niet eerder gekend heeft.
Een SARS-achtige variant, waarvoor we het land op slot gooiden. Wekenlang waren we getuigen van stille straten, lege stranden en moesten we onze boodschappen op 1,5 meter afstand van andere mensen doen.
SARS was, zoals we wel wisten, een levensbedreigend virus waar geen medicatie voor was. Ook wij bleven thuis, wasten onze handen stuk en waren voorzichtig.
Ontraden natuurlijke middelen
Toen ik hoorde via de media dat Vitamine C ontraden werd, groeide mijn verbazing. Immers, als dochter van een huisarts gaf mijn vader mij bij verkoudheidsklachten een injectie met 3000 gr. vitamine C en ik werd nooit ziek.
Ik voelde de behoefte meer te lezen over SARS-Cov-2 en ben op onderzoek uitgegaan. Ik zag o.a. een uitzending van dr. Wodarg uit Duitsland die liet zien dat er elk jaar corona-virussen onder ons zijn. En elk jaar ongeveer dezelfde aantallen mensen overlijden, waarbij griep-achtige symptomen ze het laatste zetje geven.
Ik bekeek de cijfers op world-o-meter en die van het RIVM, ook in vergelijking met voorgaande jaren, want de eenvoudige oplopende curves gaven mij niet die informatie en het perspectief m.b.t. voorgaande jaren.
Percentages zijn een veel prettigere manier om data te kunnen lezen.
Curve onderbouwt de maatregelen niet
Mijn conclusies tot nu toe zijn dat de curve van 2020 niet significant afwijkt van die van voorgaande jaren en ik ben niet overtuigd van het bewijs dat onze regering meent te hebben om de maatregelen tot nu toe mee te onderbouwen.
Dit gebrek aan wetenschappelijke en evidence-based onderbouwing vind ik ronduit schokkend en dat terwijl de Eerste Kamer bedongen heeft dat de maatregelen een wetenschappelijke grond dienen te hebben.
Vragen hierover, gesteld door vele mensen met mij, worden niet beantwoord, weggepoetst en genegeerd.
Zaken die mijn argwaan niet wegnemen, maar juist verder doen groeien.
Ik ben van mening dat deze vragen dusdanig essentieel zijn en ertoe doen, dat menig medelander met mij ertoe besluit op te staan en te blijven staan tot deze vragen beantwoord zijn. Daarom stond ik daar in vreedzaam protest op het Malieveld.
Essentiële vragen
Ik ervaar het als treurig dat we in een maatschappij leven waarin essentiële vragen onbeantwoord blijven en er blijkbaar voor gekozen wordt een grote groep jongeren en ouderen weg te zetten als ‘lastig’.
De onrust en onzekerheid treft ons allemaal. Neem bijvoorbeeld maandelijkse verdiensten, banen en woonruimte, thuiswerken in gezinnen, eenzaamheid bij singles. Kinderen die in de groei zijn en juist nu frisse lucht en sociale contacten nodig hebben om tot gezonde volwassenen uit te groeien. Het verplichten van het dragen van een lapje stof voor onze monden, wat geen bewezen effect heeft en een vals gevoel van veiligheid kan veroorzaken én de kans verhoogt op meer longziektes, zijn onbegrijpelijk grote aderlatingen.
De effecten in de zorg voor onze ouderen zijn schokkend geweest en traumatisch voor menig oudere en hun zorgende kinderen. Vreselijke beelden van eenzame en achteruitgaande ouderen staan mij goed op het netvlies. U vraagt onze medewerking bij al deze ingrepen.
In uw artikel heeft u het over ‘mensen te steunen die het zwaar hebben’, dat is ook mijn intentie.
Bewustwording bijvoorbeeld dat de druk op de ziekenhuizen voortkomt uit de grote bezuinigingen van de afgelopen 10 jaar VVD. Ik denk dat ik niet alleen voor mezelf spreek, we zouden graag zien dat het aantal ziekenhuis- en IC-bedden in Nederland aangepast wordt. Graag naar het niveau dat past bij een vergrijzende babyboom-laag binnen onze bevolking. Ik tip u graag Duitsland, zij hebben het goed voor elkaar. Tevens zou goede informatie aangaande gezonde voeding en zaken die het immuunsysteem versterken, prioriteit moeten zijn in tijden als deze.
Draagvlak
De agressie en intimidatie waar u over schrijft zie ik niet, ik zie gevoelens van ongerustheid en onbehagen door onbeantwoorde vragen. Vragen die ten grondslag horen te liggen aan het draagvlak voor de maatregelen die wij allen opgelegd krijgen, maar zonder feitelijke onderbouwing.
Ik ben geen corona-ontkenner, noch heb ik terroristische aspiraties of zin om op de barricades te gaan staan. Ik ben 53, heb twee volwassen kinderen en houd me liever bezig met waar ik talent voor heb en ik heb ook een mening.
In het beleid dat u uitstippelt blijkt geen vertrouwen naar uw medemens. Dit blijkt wel uit de manier waarop u de media instrueert ons te informeren in het aanjagen van angst, dit leidt weer tot verdeeldheid en onrust. Wat dacht u daarnaast van de politie instructies en hoe de BOA’s handelen?
Toch verwacht u van ons te vertrouwen op uw aanpak en vooral mee te werken.
Deze situatie vraagt om reflectie, iets wat iedere goede manager weet, iedere ouder bezigt en elke leraar onderzoekt als hij weerstand opmerkt in zijn omgeving.
Wanneer gaat u over tot ander gedrag? Wat is daarvoor nodig?
Mw. S. Hartog
Het bericht Brief aan de Volkskrant verscheen eerst op Viruswaarheid.
from Viruswaarheid https://ift.tt/2GVrDtG